Het feminisme als beweging heeft in Nederland en België twee golven gekend:
- Eerste feministische golf : Aan het eind van de 19e eeuw werd vooral gestreden voor het vrouwenkiesrecht, met onder andere Wilhelmina Drucker in Nederland. In België stond Marie Popelin voor het burgerlijk feminisme, Emilie Claeys voor het socialistisch feminisme. Deze laatste richtte samen met Nellie van Kol de Hollandsch-Vlaamsche Vrouwenbond op. Ze waren voorgegaan door o.a. John Stuart Mill, met zijn Subjection of Women en Mary Wollstonecraft en de suffragettes temperance movement in het Verenigd Koninkrijk.
- Tweede feministische golf : Vanaf de jaren zestig van de 20e eeuw werd vooral gestreden voor de seksuele en financiële mogelijkheden voor vrouwen. De grote studie van Simone de Beauvoir, De tweede sekse (1949), was een belangrijke bron van inspiratie voor deze golf. Het boek van de Amerikaanse Betty Friedan The Feminine Mystique was aanleiding voor Joke Smits artikel "Het onbehagen bij de vrouw" wat algemeen wordt beschouwd als het begin van de tweede golf in Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten