Kritiek

Het feminisme heeft sinds haar opkomst bloot gestaan aan kritiek uit diverse hoeken van de samenleving. De kritiek is in een aantal aspecten en richtingen te verdelen:

• Kritiek op de praktische gevolgen van de feministische beweging.
• Kritiek op het door sommige feministen aangehangen principe van positieve discriminatie
• Kritiek op extreme feministische opvattingen.^[bron?]
• Kritiek op het feminisme als ideologie
• Kritiek op de gelijke behandeling van mannen en vrouwen
• Kritiek op de gelijkberechtiging van mannen en vrouwen

Deze kritiek uit zich in een aantal verschillende stromingen die zich zowel ter linker als ter rechterzijde van het politieke spectrum begeven en waarbij vaak ook vrouwen zijn betrokken. Zo stellen tegenstanders dat de tweede feministische golf de stabiliteit van gezinnen heeft aangetast. Zij baseren zich hierbij onder andere op het sterk gestegen percentage van echtscheidingen. Verder zou het feminisme hebben geleid tot ongelijke behandeling van mannen, met name tot vaderschapsdiscriminatie. Sommige vrouwenvoorzieningen waren omstreden, zoals de blijf-van-mijn-lijfhuizen.^[22]

In het eerste decennium van de 21e eeuw wordt het westerse feminisme verweten nauwelijks oog te hebben voor schendingen van vrouwenrechten in de islamitische wereld.^[23][24]